Clubhistorie
Inleiding
TWC De Zwoegers bestaat al vanaf 1974. In al die jaren is er veel gebeurd in de club. Niet alleen is het aantal leden enorm gegroeid, maar er is door clubleden ook veel ondernomen. Die clubhistorie willen wij hier voor het voetlicht brengen. Huidige en toekomstige leden krijgen dan een beeld van het verleden van onze club. Zowel de fraaie, anekdotische als, naar de huidige tijd, curieuze aangelegenheden.
We beginnen met een kort intermezzo over het ontstaan van de club. Via vervolgpagina’s laten we je kennismaken met de geschiedenis van onze club tot zeg pak hem beet het jaar 2020.
We gaan in op de activiteiten van de club gedurende haar bestaan, speciale toertochten, buitenlandse tripjes en zogenaamde social events.
Het begin
In 1974 was er een clubje wielrenners van een man of 4 die het gelegenheidsgroepje omvormde tot een echte fietsclub. Geen idee wat de aanleiding was om een club te beginnen.
H.van Eerdt richtte per 01-03-1974 samen met Wil Huibers officieel de vereniging met de naam “T.W.C De Zwoegers” op. Het was Piet Lammers, een van de renners van het eerste uur, die deze naam bedacht. Het gerucht gaat dat dit is gebeurd op zijn huwelijksfeest. Dat zal wel laat op de avond zijn geweest toen die naam naar boven kwam.
Dat was het begin. De groep bestond eind 1974 uit 10 leden namelijk M (Th). Beelen, H. van Eerdt, W. Huibers L. Davids, Fr. Davids, Thieu van Dooren, Jos. van Eerdt, Wiel Govers, Hans van Kessel en Piet Lammers.
De eerste voorzitter was Th. Beelen met als secretaris Jos van Eerdt en H. van Eerdt als penningmeester. Van de toenmalige groep is in 2021 alleen Thieu van Dooren nog lid en al decennia de penningmeester van de club.
In de eerste statuten staat over de doelstelling van de vereniging het volgende:
• het houden van geregelde trainingen;
• het aanmoedigen van Nederlandse en buitenlandse wegwedstrijden en/of baanwedstrijden;
• het geven of organiseren van wedstrijden;
• alle wettige middelen aan te wenden welke kunnen strekken tot bevordering van de wielersport;
• het stimuleren der wielersport door contactavonden te beleggen voor aspirant wielrenners;
• het beleggen van ledenvergaderingen al naar gelang de behoefte.
Zoals hierna zal blijken hebben de toenmalige en huidige leden daaraan ruim invulling gegeven.
De groei van het aantal leden
Het groepje in de startfase was beperkt tot een man of 10. Dat is daarna maar langzaam gegroeid. Met vallen en opstaan lukte het om nieuwe leden te werven. Maar net zo goed vertrokken er weer leden. Want TWC De Zwoegers was niet de enige club in Budel. Er waren er in die tijd wel een stuk of 5. En dan wordt de spoeling een heel stuk dunner. Tel daarbij op dat De Zwoegers bekend stonden (en nog staan) als een club van hardrijders. Je begrijpt dat er dan een stuk minder te vangen vissen in de vijver zitten.
Maar gaandeweg groeide het aantal leden. Ook omdat de club actief was in het Budelse met het organiseren van kampioenschappen, tijdritten enzovoort. Dat komt later aan de orde. In het begin was door het bestuur een maximum van 20 leden als wenselijk aangehouden (groepsgrootte en veiligheid). Maar aan die afspraak in 1990 hebben zij zich nooit gehouden. Jonge leden melden zich meer en meer. Dat leidde tot het oprichten van een nieuwe groep. Op 05-03-1995 was Zwoegers 2 geboren. Dat kreeg het uithangbord mee van een trimgroep met een gemiddelde snelheid van zeker niet hoger dan 30 km. Daar is later in de praktijk weinig van terecht gekomen, maar daar gaat het nu even niet om.
Per 1 mei 1998 sloten leden zich 8 ATB’ers bij de club aan onder de naam Zwoegers ATB-groep. En toen was de club eind 1998 plots ongeveer 30 man (nog geen vrouw) groot. In de jaren erna is dat verder gegroeid naar 42 in 2006, tot 65 eind 2015. Allemaal mannen en enkele vrouwen.
Door die groei werden de groepen wel erg groot. Op 30-11-2007 leidde dat tot het oprichten van een derde weggroep. Bedoeld voor renners die het qua snelheid en afstand wat rustiger aan wilden doen. Een gemiddelde van maximaal 30 en twee aan twee fietsen. Komt me bekend voor, zul je zeggen. Dat was toch bij de oprichting van Zwoegers 2 ook al de insteek? Klopt, maar daar kwam niets van terecht en gaandeweg het bestaan van Zwoegers 3 tekende zich hetzelfde patroon af. Er is nog geprobeerd om er een zater- en zondaggroep van te maken, maar dat stierf door gebrek aan belangstelling een snelle dood.
Daarna daalde het aantal leden, mede door het vertrek van de ATB-groep. We zitten nu in 2021 met 52 leden verdeeld over 4 groepen. Met groep 4 wil de club een nieuwe start maken met een rustig fietsende groep. Hopelijk lukt het nu wel.
25 jarig bestaan
In 1999 (op zaterdag 25-05- om precies te zijn) vierde de vereniging haar 25-jarige bestaan. De club had toen 31 leden. Dat ging niet ongemerkt voorbij. Er kwam een heuse feestcommissie aan te pas om het jubileumjaar op gepaste wijze te vieren. Dat werd een feestavond in de Bellevue met veel spijs en drank. Een DJ zorgde voor de muzikale omlijsting. Dat iedereen het zich goed heeft laten smaken, bleek wel uit de opkomst voor de zondagsrit de dag erna. Nagenoeg iedereen moest zijn roes uitslapen (of zoals dat zo eufemistisch met naam en toenaam werd verwoord: “teveel gezopen”).
De toenmalige voorzitter Harrie Duisters, omschreef in zijn toespraak in treffende bewoordingen de specifieke kwaliteiten van elk lid. En 5 leden van het eerste uur waren er nu ook nog bij en vierden dus hun 25-jarig lidmaatschap. Niet dat dit een bak geld opleverde maar wel mooie woorden van de voorzitter. Hun namen: Hans van Kessel, Jos van Eerdt, Piet Lammers, Thieu van Dooren en Thieu Beelen. Van dat 5 tal is in 2021 alleen Thieu van Dooren nog lid. Die gaat het 50-jarige bestaan van de club in 2024 nog wel meemaken.
Overige wetenswaardigheden
Onder de noemer “Wist je dat” valt nog het volgende op te tekenen uit de annalen van de club.
- Vanaf 1980 staat jaarlijks de sportkeuring op de agenda (bij “doping”arts Jansen in Deurne). Aanmelding verloopt via de club. De kosten zijn wel voor eigen rekening. Dat stopt eind jaren 90 wegens gebrek aan belangstelling (foei!).
- Toen er nog geen helmplicht was, waren wielerpetjes populair. Er werden honderden van die dingen gekocht.
- We rijden nu op draadbanden. Maar in de jaren 70 en 80 waren dat tubes. De club verstrekte die onder bepaalde voorwaarden aan haar leden. Het regende in die tijd lekke banden. Bij een regenachtige rit werden bijvoorbeeld 8 lekke banden genoteerd. Dan is de lol er wel vanaf.
- Het aantal minimale ritten was vroeger maar 7 ritten per seizoen. Haalde je dat niet, dan moest het verzakende lid de clubkleding inleveren (daar kon dan een nieuw lid in gaan rijden; als het tenminste paste).
- Enkele leden reden zondags met een opzetstuur. In 2005 werd dat in verband met de veiligheid verboden.
- In 1992 stond op de agenda de aanschaf van de in zwang geraakte hartslagmeters. Helaas, het bestuur vond dat te duur. Trainen met hartslag zat er op dat moment voor de leden niet in. Nu heeft iedereen zo’n ding om zijn pols of op zijn Garmin.
- We hebben nu een contributie van € 75 per jaar. In 2000 (dus 20 jaar geleden) was dat 100 gulden per jaar. Dat zou nu, alleen rekening houdend met de inflatie ,€ 68,- zijn geweest. Dus veel duurder is het lidmaatschap in al die jaren niet geworden.
- Ondanks het feit dat de club kleding aan haar leden beschikbaar stelt, komt het in de historie van de club regelmatig voor dat er gedoe is over het dragen van deze kleding.