Parijs Budel

Parijs-Budel is een rit over meer dan 400 kilometer. Wie heeft daar nu lol in, vraag je je af. Nou, de Zwoegers wel, want zij hebben deze tocht in totaal 4 keer gereden. Wie er ooit op dat idee is gekomen staat nergens genoteerd. Wellicht op het idee gebracht door een andere club uit de regio, die deze monstertocht ooit heeft bedacht.
De eerste Zwoegers-versie was op 18-09-1977 en daarna nog op 05-07-1981 op 02-06-1985 (met als finish Gastel, omdat het café De Pint de hoofdsponsor was) en voor de laatste maal op 29-07-1990. Daarna was het nieuwtje er blijkbaar af en hield het op. Of omdat de jongere garde sowieso niet op een moordende uitputtingsslag zat te wachten.
Zeker in het begin was dat een heel gedoe om een dergelijke rit qua parcours uit te zetten. Dat was nog voordat iemand ooit had gehoord van een TomTom, Garmin GPS, Google Maps, Google Earth en andere tegenwoordige handige hulpmiddelen. Het begon met het uittekenen van de route op kaarten, dan met de auto delen of de gehele route rijden en de nodige aantekeningen maken om daar uiteindelijk een routeboek van te fabriceren. En hoe ging dat dan verder in zijn werk?
Nou, er moest natuurlijk een stoet begeleiders mee en een aanhanger met drank en etenswaren. Want je vreet en spoelt wat weg tijdens zo’n rit. En als je weet dat de groep in Parijs (bij vliegveld Orley) midden in de nacht moest vertrekken om op primetime in Budel te zijn, dan kun je je voorstellen dat het een lang dagje werd.
In het donker vertrekken? En gemiddelde renfiets had toen geen lampje op zijn kader staan. Tegenwoordig hebben we een scala aan superlichte verstralers tot onze beschikking, maar dit was nog in de tijd van de gloeilampen. Oplossing: de volgauto rijdt met vol licht achter de groep, zodat de pedaleurs hopelijk all obstakels en afslagen zien. Dat dit niet altijd goed ging, blijkt wel uit de verhalen en verslagen. Valpartijen zaten standaard in het programma. En dan de weersomstandigheden. De eerste editie was kleddernat met een ijzige vrieskou, de volgende bloedheet. En toch hebben alle deelnemers de tocht der tochten uitgereden. En wie waren deze helden:

Editie 1977: Thieu Beelen, Piet Lammers, G. van Lent, Hans van Kessel en Jos van Eerdt.
Editie 1981: Bert Langers, Nico Struyk, Thieu Beelen, Harrie Kerkhofs en J.Pont
Editie 1985: Ron Struyck, Nico Struyck, Bert Langers, Johan Beelen, Harrie Kerkhofs en Thieu Beelen
Editie 1990: Bert Langers, Peter Peerlings, Harrie Duisters

Zoals uit deze namenlijst blijkt is Bert Langers met 3 deelnames de recordhouder.

Het waren niet alleen de Zwoegers die deze monstertocht voor haar leden organiseerde. Ook andere Budelse en clubs in de regio hebben zich er aan gewaagd; onder andere Wielerclub van Wim Kemps gingen de Zwoegers al in 1976 voor. De Spurters in Budel waagden zich op 28 juni 1978 aan deze afstand. Voor zover bekend is deze tocht de laatste maal verreden in 2019 door wielerclub Snel Zat uit Soerendonk. Daarbij was ook onze Peter Peerlings van de partij (“nooit meer” was zijn commentaar na afloop).